ในเล่มที่สองนี้ เราเริ่มเข้าใกล้ความจริงของคดีขึ้นมาทุกทีแล้ว และบทตัวตลกผู้สิ้นหวังนี้ มีกำหนดจบในเล่มต่อไป!!
"ชั่วชีวิตฉันเต็มไปด้วยเรื่องน่าอับอาย ฉันไม่สามารถเข้าถึงความเป็นมนุษย์ได้เลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าจะเป็นความอ่อนโยน
ความรัก ความโศกเศร้า ความรู้สึกที่ไม่ว่าใครก็มีติดตัวมาแต่กำเนิด ฉันได้สวมหน้ากากตัวตลก พยายามทำให้คนรอบข้างหัวเราะอย่างสุดความสามารถ เพื่อที่ทุกคนจะได้คิดว่าฉันไม่เป็นพิษภัย
หากแต่ว่าการที่ต้องโกหกซ้ำซาก มีแต่จะทำให้จิตใจสึกกร่อนอ่อนล้าลงเรื่อยๆ"
ในวันนั้นฉันได้พรากชีวิตคนไป
ฉันมองดูเนื้อที่ดูอ่อนนุ่มถูกบดขยี้
มองดูเลือดสีแดงที่มีกลิ่นหอมหวานไหลไปตามพื้นยางมะตอยสีดำ
มองดูด้วยจิตใจอันว่างเปล่า
ฉันได้ฆ่ามนุษย์ไปแล้ว
แม้แต่พระเจ้าก็ไม่คิดช่วยเหลือฉันคนนี้แล้ว
ความรัก ความโศกเศร้า ความรู้สึกที่ไม่ว่าใครก็มีติดตัวมาแต่กำเนิด ฉันได้สวมหน้ากากตัวตลก พยายามทำให้คนรอบข้างหัวเราะอย่างสุดความสามารถ เพื่อที่ทุกคนจะได้คิดว่าฉันไม่เป็นพิษภัย
หากแต่ว่าการที่ต้องโกหกซ้ำซาก มีแต่จะทำให้จิตใจสึกกร่อนอ่อนล้าลงเรื่อยๆ"
ในวันนั้นฉันได้พรากชีวิตคนไป
ฉันมองดูเนื้อที่ดูอ่อนนุ่มถูกบดขยี้
มองดูเลือดสีแดงที่มีกลิ่นหอมหวานไหลไปตามพื้นยางมะตอยสีดำ
มองดูด้วยจิตใจอันว่างเปล่า
ฉันได้ฆ่ามนุษย์ไปแล้ว
แม้แต่พระเจ้าก็ไม่คิดช่วยเหลือฉันคนนี้แล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น